បើអ្នកណាម្នាក់តាំងខ្លួនឯងថា ចេះគ្រប់សព្វ អ្នកនោះមិនចេះអ្វីទាល់តែសោះ។

(To know everything is to know nothing)

មនុស្សដែលតែងតែមានអំនួតអំពីខ្លួនឯង ដោយមិនបានត្រៀមជើងព្រួលក្រែងលោតែពេលណាមួយ

ភ្លាំងភ្លាត់នោះពិតជាង៉េមង៉ាមមិនខាន។ ពាក្យចាស់បុរាណពោលថា អ្នកចេះនឹងអីច្រើនស្លាប់នឹងវត្ថុនោះ គឺពិតជាត្រឹមត្រូវលើស៥០%មែនគ្រប់កាលៈទេសៈ។ ដូចសម្តីរបស់លោក អគ្គបណ្ឌិត ប៊ុត សាវង្ស ៖

ស្រវឹងនឹងជីវិត ...ភ្លេចងាប់

ស្រវឹងនឹងទ្រព្យ...ភ្លេចខ្លួន

ស្រវឹងនឹងភាពមាំមួន...ភ្លេចអនិច្ចំ

ស្រវឹងនឹងកម្លាំង...ភ្លេចរោគ

ស្រវឹងនឹងលោក...ភ្លេចលាញ

ស្រវឹងនឹងជំនាញ...ភ្លេចប្រយ័ត្ន

ស្រវឹងនឹងសម្បត្តិ...ភ្លេចសីលទាន

ស្រវឹងនឹងមាន...ភ្លេចក្រ

ស្រវឹងនឹងត្រាច់ចរ...ភ្លេចផ្ទះសម្បែង

ស្រវឹងនឹក្មេង...ភ្លេចចាស់

ស្រវឹងនឹងអ្វីទៀតច្រើនណាស់ភ្លេចកោតក្រែង

ស្រវឹងនឹងប្តីប្រពន្ធគ្នាឯង ភ្លេចម៉ែភ្លេចឪ។

កើតមកFree ស្លាប់ទៅវិញក៏Free ដែរ!
ប៉ុន្តែគណិតវិទ្យាមិនសាបសូន្យទេ!